شيوه هاي فرزند پروري هر والد معمولا از تجربيات اجتماعي، نحوه تربيت خود والد در دوره كودكي وتكرار تجربيات ومشاهدات و الگوبرداري از محيط اطراف ناشي مي شود.

بر اساس نحوه تربيت كودكان مي توان چهار الگوي تربيتي را تشخيص داد.

1- الگوي تربيتي مبتني بر عدم محبت و قاطعيت.

2- الگوي تربيتي مبتني بر محبت و عدم قاطعيت.

3- الگوي تربيتي مبتني بر عدم محبت و عدم قاطعيت.

4- الگوي تربيتي مبتني بر محبت و قاطعيت.

تحقيقات و بررسي ها حاكي از آن است كه در شكل گيري خصوصيات تربيتي كودكان، الگوي تربيتي حاكم بر خانواده سهم به سزايي دارد. محققين عقيده دارند كه اكثر كودكان مبتلا به اختلالات رفتاري در الگوي اول و سوم يعني خانواده هاي سركوب گر و طرد كننده بزرگ مي شوند.

فرايند اين حانواده ها بدين صورت است كه والدين و بچه ها براي كنترل يكديگر از رفتار هاي منفي استفاده مي كنند و در واقع والدين توانايي لازم براي هدايت فرزندان شان را ندارند. در چنين خانواده اي، والدين هيچ پروايي از فرمان دادن، فرياد زدن، سرزنش كردن و تنبيه نمودن بچه ها ندارند. بچه ها هم به همين ترتيب عمل مي كنند تا بتوانند والدين شان را كنترل كنند. معمولا هر دو طرف تسليم يكديگر مي شوند و اين باعث تقويت رفتار در هر دو طرف مي گردد.

1- الگوي تربيتي عدم محبت و قاطعيت
اكثر علائم عصبي كه روزانه در افراد مشاهده مي كنيم، از طريق اين الگو به وجود مي آيد، نگراني، تنش، اضطراب، افسردگي و در نهايت خودكشي، خصوصيات عاطفي، هيجاني اي هستند كه به واسطه اين الگوي تربيتي ايجاد مي شوند.

كودكاني كه بر اساس اين الگو تربيت مي شوند، معمولا به ترس هاي غير منطقي مثل ترس از تنها خوابيدن، تاريكي، صدمه، عدم موفقيت،ترس از حيوانات بي آزار و… مبتلا مي شوند واين ترس ها با سرزنش وتحقير هر چه بيشتر والدين، شديدتر مي گردد. والديني كه مطابق با الگوي شماره يك با فرزندان خود رفتار مي كنند، مقررات شديد و سختي را وضع مي كنند كه موجب مي شود در نهايت بين آن ها و فرزندان شان روابط حاكم و پيشخدمتي برقرار گردد. با ادامه اين روند جهان در نزد كودك به دو بخش حقارت و برتري تقسيم مي شود كه در بخش حقارت، كودك و در بخش برتري والدين اش قرار مي گيرند.

منبع:كانون مشاوران ايران-شيوه هاي فرزند پروري